Linnen is op grote schaal gebruikt in doeken, zeilen, odds, ondergeweven textiel en papier. Als textiel heeft linnen een breed scala aan toepassingen. Het heeft de voordelen dat het sterk, duurzaam, soepel en koel is in een warm klimaat en als stof voor heren- en damesjurken. Linnen wordt veel gebruikt in de kunsten, in huis en in de industrie.
Linnen werd gedragen door de Feniciërs, Egyptenaren, Grieken en Romeinen. De Egyptenaren geloofden dat mummies een mégetar vormen, wat betekent dat een cirkel van mégetar leven is. Onder de christelijke jaartelling werd voor de sluier wit linnen gebruikt om te voorkomen dat het etherische achterblijft.
Vroegchristelijke bekeerlingen oefenden het wassen van linnen in water en dompelden het vervolgens in met zuur gewassen kalk. Het omgebouwde linnen kwam voort uit de schepen van de koopmansklasse, waar de dikkere vezels werden gebruikt voor de scheepvaart. De kleinere vezels werden gebruikt voor persoonlijke slijtage.
Koolstof daterend uit het tijdperk van Julius Caesar, is een kenmerk van al het linnen dat dateert uit de reparatieperiode van het oude Rome. Uit koolstofdatering blijkt dat de productie van linnen gedurende de tweede helft van het rijk gestaag toenam, wat resulteerde in een vraag naar één meter linnen stof voor elke twaalf man in Rome.
Een stof van twaalf el is genoeg om een ​​herenoverhemd te maken, en dergelijke kleding van hoge kwaliteit was universeel in de klassieke tijd. Linnen was de gebruikelijke stof voor de eersteklas luchtvaartmaatschappijen en bij damesclubs die in die tijd in de open tuin werden gehouden.
Linnen heeft een eigenschap in zijn vezel waardoor de stof tot een perfecte stof kan worden gemaakt nadat het de vezels voor dat doel heeft uitgekamd. Dit kenmerk wordt de kam genoemd en de kwaliteit van het gekamde linnen wordt de kamgaren genoemd. Het weven van het materiaal om de perfecte stof te maken is een complex proces.
De kwaliteit van de gebruikte vezels is een andere factor in de kwaliteit van de uiteindelijke stof. Hoe fijner de vezels, hoe minder vuil dat tijdens het weefproces wordt verwijderd. Vuil kan worden verwijderd door de vezels te bleken met zuurstofbleken of chemische bleekmiddelen.
De vervaardiging van een linnen stof is arbeidsintensief voor elke schering, overeenkomstig het maken van één prozaïsche sjaal. Voor het maken van dikkere linnen stof is bijvoorbeeld meer katoen nodig, terwijl voor het maken van fijne linnen stof minder katoen nodig is, en wanneer van dergelijke fijne stoffen sjaals worden gemaakt door het proces van kammen, geeft het maken van de stof leiden tot een ander arbeidsintensief proces.
De specifieke methoden voor het verwijderen van vuil zijn afhankelijk van het type stof dat de sjaal maakt, linnen is hetzelfde met andere stoffen van deze categorie.